De Britten dachten te weten wat de grootste ambitie van Boris Johnson was: hoofdbewoner worden van Downing Street 10. Maar hij wordt uiteindelijk minister van Buitenlandse Zaken in het nieuwe kabinet van premier May. Saai zal het in ieder geval niet zijn.

Zijn slordige blonde haar past goed bij zijn rommelige optredens. Zo haalde hij internationaal de voorpagina’s toen hij tijdens de Olympische Spelen in 2012 kwam vast te hangen aan een tokkelbaan.

Johnson had tot 2006 ook het Amerikaanse staatsburgerschap en stamt af van Turkse, Franse en Duitse voorouders. Hij noemt zichzelf een “eenpersoonssmeltkroes”.

Journalistieke carrière

Net als oud-premier David Cameron komt hij uit een gegoede familie. Hij genoot een keurige opleiding aan het Eton College en de universiteit van Oxford, maar koos verrassend voor een carrière in de journalistiek. Daar raakte hij betrokken bij een reeks schandalen, onder meer omdat hij een citaat zou hebben verzonnen. Hij wordt ontslagen bij The Times.

In 1989 ging hij naar Brussel als correspondent voor The Daily Telegraph. Hij woonde er eerder al met zijn ouders. “Ik ben Europeaan”, schreef hij in mei nog als gastschrijver in die krant. In Brussel streek hij jarenlang menig eurocraat tegen de haren in met anti-Europese artikelen waarin commentaar op bemoeizucht en overdreven regelgeving de boventoon voerden.

Hij klom op tot hoofdredacteur van het oerconservatieve weekblad Spectator, voordat hij in 2001 lid van het Lagerhuis werd en bekendheid vergaarde. Van 2005 tot en met 2007 was hij schaduwminister voor het Hoger Onderwijs, waarbij hij vanuit de oppositie de echte minister kritisch moest volgen.

Burgemeester van Londen

In 2008 kwam dan de grote stap naar het burgemeesterschap van Londen, waarbij hij de strijd aan ging met de linkse burgemeester Ken Livingstone ('Red Ken'). Zijn campagne-strateeg was erin geslaagd hem naar de kapper te sturen en hem minder grappen te laten maken, om meer kiezers te trekken. Het leverde een recordaantal stemmen op.

Toch zorgt Johnson voor behoorlijk wat ophef tijdens de campagne. Na afloop van een tv-debat schold hij zijn rivaal Livingstone uit voor een "fucking liar'', wat hoorbaar was voor veel omstanders.

Ook als burgemeester doet Johnson controversiële uitspraken. Toen de Olympische vlag in 2008 overkwam van Beijing naar Londen, zei hij beledigend: "Ping pong is coming home''. De ongeschreven regel dat politici zich niet bemoeien met politiek in andere landen, lapte hij direct aan zijn laars: als Londens burgemeester steunde hij Barack Obama bij de presidentsverkiezingen in de VS in 2008.

Het bekendst werd hij echter door de invoering van gewilde leenfietsen, de Boris Bikes. Ook zorgde hij ervoor dat de originele rode dubbeldekkers, Routemasters, dit jaar terugkeerden in de straten.

Brexit-campagne

Sinds vorig jaar zat Johnson als minister zonder portefeuille in het kabinet Cameron. Hij is op die manier niet gebonden aan de collectieve verantwoordelijkheid van de ministers en kan vrijelijk rebelleren tegen controversiële beslissingen. Dat bood hem ook de ruimte het Brexitkamp te leiden, wat een enorme stimulans bleek voor die campagne.

Nadat premier Cameron na het referendum zijn vertrek aankondigde, leek Johnson de gedoodverfde favoriet om hem op te volgen. Maar de oud-burgemeester van Londen had daar geen trek in. Iemand anders moet de Britten uit de EU leiden.

Die persoon is de 59-jarige Theresa May, de lastige politica die doet denken aan haar enige vrouwelijke voorganger Margaret Thatcher, die het land van 1979 tot 1990 voor de Conservatieven regeerde. Zij koos woensdag voor Johnson als minister van Buitenlandse Zaken, ook al had hij in de race om het leiderschap May's rivaal Andrea Leadsom gesteund.

Steun voor Assad

De benoeming is opmerkelijk, omdat Johnson nu niet bepaald bekendstaat als diplomatiek. Zo won hij eerder dit jaar een poëziewedstrijd voor het meest beledigende gedicht over de Turkse premier Erdogan. Over Obama zei Johnson hij dat de Amerikaanse president door zijn "deels-Keniaanse achtergrond en zijn afkeer van het Britse Rijk" waarschijnlijk tegen de Brexit was.

En in een opiniestuk sprak hij in maart van dit jaar zijn steun uit voor de Syrische president Bashar al-Assad, een standpunt waar de Europese collega's van Johnson ongetwijfeld wel iets op aan te merken hebben.

Dat kunnen ze na het weekend gelijk tegen hem zeggen, want Johnson mag direct aan de bak. Aanstaande maandag komen de Europese ministers van Buitenlandse Zaken bij elkaar. De locatie is Brussel, de plek waar Johnson ooit correspondent was. En de plek waartegen hij in de aanloop naar het Brexit-referendum zo fulmineerde. Oh, the irony.

Bron: Z24/ANP

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl